1 op de 3 kinderen heeft een zinktekort

Zink is een essentieel sporenelement met meerdere cruciale functies in het lichaam. Een zinktekort komt wereldwijd veel voor en leidt tot een aanzienlijke ziektebelasting. Vooral bij jonge kinderen is dat een risico omdat zij ook nog eens een verhoogde behoefte aan zink hebben tijdens perioden van snelle groei.

• Essentieel sporenelement zink
• Gevolgen van een zinktekort
• Een zinkdeficiëntie van 31,3%
• Meer weten: live seminar
• Bron

Zink is het tweede meest voorkomende essentieel sporenelement in het lichaam. Zink is een cofactor bij verschillende biologische processen zoals genexpressie en eiwitsynthese. Het is essentieel voor celgroei en -differentiatie, wat cruciaal is voor de normale groei en ontwikkeling van kinderen. Zink speelt ook een sleutelrol in zowel de aangeboren als de adaptieve immuunrespons, en in de opbouw van het immuunsysteem en het bestrijden van infecties bij kinderen. Het mineraal is tevens betrokken bij het proces van wondgenezing, bij een gezonde neurologische ontwikkeling en is essentieel voor de smaak- en reukzin. Tot slot ondersteunt zink huid, haar en nagels.

Zinktekort kan dan ook leiden tot een breed scala aan mogelijke nadelige gezondheidsgevolgen, waaronder geremde groei, huidlaesies en vertraagde wondgenezing, en verstoorde aangeboren en adaptieve immuunfuncties. Kinderen lopen mogelijk extra risico’s vanwege de verhoogde zinkbehoefte tijdens de groei. Zinkdeficiëntie kan dan ook leiden tot een groeistoornis en een afname van de afweer. In een studie van Vreugdenhil et al. uit het internationale voedingsvaktijdschrift Nutrients zijn de prevalentie van zinktekort en de daarmee geassocieerde factoren bij kinderen onderzocht. Zinkdeficiëntie blijkt vaak voor te komen bij Nederlandse, Duitse en Engelse jonge kinderen. In een groep van 278 jonge kinderen uit deze West-Europese landen in de leeftijd van een tot drie jaar bleek een derde een zinktekort te hebben.

Een zinkdeficiëntie werd gedefinieerd als een serum zinkconcentratie <9.9 µmol/L. Een totaal van 278 kinderen werden geïncludeerd in de studie met een mediane leeftijd van 1,7 jaar. De prevalentie van zinkdeficiëntie was 31,3%. Vreemd genoeg was de zinkinname via de voeding niet geassocieerd met een zinkdeficiëntie in deze studie; die was namelijk voldoende bij deze groep kinderen (gemiddeld 5,6 mg per dag). Andere factoren spelen dus blijkbaar een rol. Zo zou de samenstelling van het dieet de intestinale zinkabsorptie kunnen beïnvloeden. Fytaatzuren uit granen belemmeren namelijk de zinkopname. Eiwit, met name dierlijk eiwit ten opzichte van plantaardig eiwit, bevordert daarentegen de zinkabsorptie. Dit zou (gedeeltelijk) kunnen verklaren waarom er geen verband werd gevonden tussen zinkdeficiëntie en de inname van zink via het dieet.

Met een algehele prevalentie van 31% is een zinktekort dus niet ongebruikelijk bij gezonde kinderen van 1-3 jaar oud die leven in drie West-Europese landen met een hoog inkomen. In landen met een laag en middeninkomen zijn prevalentiecijfers van zinkdeficiëntie tussen 5% en 83% gemeld bij jonge kinderen. Bevolkingsgroepen in landen met een laag en middeninkomen lopen een verhoogd risico op onvoldoende zinkinname en daardoor een tekort, wat gedeeltelijk kan worden toegeschreven aan beperkte toegang tot voedingsmiddelen die rijk zijn aan zink, zoals dierlijke producten, in combinatie met een voornamelijk plantaardig dieet dat fytaten bevat die de intestinale zinkopname remmen. Urine zinkuitscheiding, haar zinkconcentratie en zinkbindende eiwitten, zoals metallothioneïne, zijn biomarkers voor het beoordelen van de zinkstatus bij mensen.

Kom naar het live seminar van Nutriphyt – Rethink Foundation op 25 januari in Beringen (België), op 30 januari in Antwerpen (België) of op 3 februari in Breukelen (Nederland). Pediater dr. Ilse Rayen behandelt de natuurlijke gezondheid van het kind en (alleen) op 3 februari biedt Robert van Esch MSc. handvatten voor therapeutische interventies.

De informatie in dit artikel is afkomstig uit een studie van Vreugdenhil et al. Het volledige artikel lees je hier.